به گزارش ایکنا؛ «رسم» مجله‌ای تحلیلی راهبردی است که با حمایت معاونت راهبردی سازمان تبلیغات اسلامی به صورت فصلنامه منتشر می‌شود. این مجله در تازه‌ترین شماره ویژه آذر به عناوینی، چون «روحانیون بلاگر؛ استحاله‌ای برای جامعه دینی»، «از روش تا دانش تبلیغ؛ تاملی در تجربه جهان مسیحی»، «رمزکلید یکتا (NFT)»؛ «پیروزی حاشیه بر متن»، «مسئله تأمین مالی در آموزش و پرورش عمومی»، «زیست‌جنبش؛ نگاهی به ابعاد اجتماعی اعتراضات و اغتشاشات مهر ۱۴۰۱»، «حکمرانی مردمی در تولید محتوای فضای مجازی»، «بازسازی نظام مجوزدهی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» و «گیم؛ فراتر از بازی کردن» پرداخته است.
«رسم» به عنوان پلتفرمی واسط، تلاش می‌کند تا از طریق رصد منظم میدان‌های فرهنگ، هنر و رسانه کشور به شناسایی کنشگران نخبه و خلاق حاضر در میدان بپردازد و ضمن برقراری ارتباط با آنها، ایده‌ها و دغدغه هایشان را ثبت کند و خروجی نهایی را در قالب بسته‌ای راهبردی به سمع نظر مدیران و مسئولان مربوط برساند. به این ترتیب، جریان منسجم و پایداری برای تبادل ایده‌ها و اندیشه‌های گوناگون میان نخبگان و سیاستگذاران شکل می‌گیرد.
در مطلبی با عنوان «روحانیون بلاگر» نوشته علی مؤمنی دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی آمده است: روحانیون فارغ از جایگاه اجتماعی و رسالتی که برای آنها در فرهنگ و سنت اجتماعی – دینی ایران تعریف شده است، به دنبال برساخت روحانی به مثابه کاربری مانند دیگر کاربران اینستاگرام، جذب دنبال‌کننده و بازدید بیشتر بوده‌اند؛ لذا بسیاری از محتوا‌های منتشر شده آنها نه معطوف به جایگاه و رسالت دینیشان بلکه در جهت بازنمود بیشتر خود، به منظور کسب توجه بیشتر بوده است؛ لذا برای آنکه بتوانند این برساخت را به نحو احسن انجام دهند، فعالیت‌های گوناگون خود را بازنمود ساخته‌اند.
بازنمود فعالیت‌های مدنی مانند جمع‌آوری پول و کمک‌های مردمی برای نیازمندان یا طلب پول از کاربران اینستاگرام جهت کمک به سگ‌های ولگرد و از طرفی دیگر بازنمود خود در کنار مردم به روحانیون وجهه‌ای اجتماعی بخشیده است یا از طریق جماعت‌سازی‌های مجازی و شکل‌دهی به پویش‌های اینستاگرامی، فعالیت اجتماعی خود را در کنار و همراه مردم بازنمود می‌کنند. اهمیت بازنمود هویت مدنی روحانیون نه در گونه کنش‌های آنها در جهان فیزیکی، بلکه در بازنمود اینستاگرامی آنهاست. چرا که این کنش‌ها در صفحات روحانیون، تبدیل به مؤلفه‌هایی نمایشی و جذاب برای کاربران شده و در نتیجه مردمی بودن و عامه‌پسند بودن کنش‌ها و هویت روحانیون را به وجود می‌آورد.
در «حکمرانی مردمی در تولید محتوای فضای مجازی» آمده است: طبق مصوبات مجلس و دولت، حدود دو هزار میلیارد تومان بودجه به تولید محتوای مجازی تخصیص یافته است. این بودجه براساس رویکرد مرکزمحورانه و سازمانی می‌خواهد مصرف شود که در این روش آسیب‌هایی نظیر عدم خلاقیت، هزینه‌های سرسام‌آور، نداشتن شبکه‌های توزیع برای قشر خاکستری و… وجود دارد.
مقاله «گیمینگ؛ فراتر از بازی کردن» به تحلیل نحوه مواجهه و تعامل افراد با بازی‌ها پرداخته است. در این مقاله آمده است: با ظهور هر نسل گیمینگ قلمرو خود را گسترش می‌دهد. همان طور که مرز‌های بازی‌ها در حال گسترش است، قلمرو گیمینگ نیز گسترده‌تر می‌شود. با ظهور هر نسل جدید، مصرف بازی‌های ویدیویی سهم بزرگتری از اوقات فراغت را به خود اختصاص می‌دهد. نسل‌های جوان‌تر مانند نسل آلفا، نسل Z و نسل هزاره نیز در مقایسه با دیگر انواع سرگرمی زمان بیشتری را با گیم سپری می‌کنند. با تکامل اکوسیستم‌های بازی درون دنیا‌های مجازی، سرگرمی به برآورده کردن نیاز‌هایی فراتر از خودِ بازی کردن ادامه می‌دهد. همان طور که گیمینگ بیشتر به فضایی برای جمع شدن و ارتباط تبدیل می‌شود، انتظار می‌رود که تعامل با آن نیز به این سو حرکت کند.
