نظارت بر فضای مجازی در این طرح بر عهده کمیسیونی با نام کمیسیون عالی تنظیم مقررات قرار گرفته که اعضای آن کمی نامأنوس به این فضا بنظر می‌رسند.
حوزه علمیه که یکی از قدیمی‌ترین نهادهای فعال در عرصه ارتباطات و فناوری بوده و بخش اعظمی از تولید محتوا در فضای مجازی را به خود اختصاص داده و به صورت جدی چند دهه است که توسط مراکزی چون دفتر تبلیغات اسلامی به سازماندهی محتوای فرهنگی در فضای مجازی مشغول است به طور کلی جزو اعضای این کمیسیون قرار نگرفته.
در حمایت از توسعه خدمات پایه کاربردی داخلی و توسعه محتوای مرتبط با آن در این طرح هفت حوزه مشخص تعیین گشته که از جمله آنها: فرهنگ‌سازی و آموزش سواد فضای مجازی به کاربران، حمایت از توسعه ابزارهای سالم‌سازی و صیانت فرهنگی، حمایت از تولید و انتشار محتوای بومی مبتنی بر فرهنگ ایرانی- اسلامی و… است.
باید نگارندگان طرح را یک تور علمی آورد که پیشینه این تلاش‌ها در حوزه‌های علمیه را ببینند، مجموعه عظیمی از پایان نامه‌ها و مقالات که بخشی از آن در کمیسیون‌های مختلف مجلس در گذشته طرح شده، بانک‌های غنی از اسناد و آیین‌نامه‌های مدوّنی که هرساله در این موضوع به روز می‌شوند، و تجربه نگاری چند دهه فعالیت در این راستا… نباید ندید گرفته شود.
قطعا می‌دانید در حوزه‌های علمیه نیز جریانی به انزوا و محدودسازی بی‌منطق رسانه‌های نوین فکر می‌کند و باید گفت خطر توجه به آنان کمتر از بی‌توجهی به ظرفیت برجسته علمی و تجربه راهگشای مراکزی چون دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه نیست، پس سخن من هوشیاری مسئولین است.
بهتر است بیشتر از اینکه به قوانین سلبی فکر کنیم و آنرا در دستور قرار دهیم و با حذف صورت مسأله خودمان را راحت و گردن خود را از بار مسئولیت خالی کنیم، به قوانین حمایتی ایجابی بیاندیشیم و با نواندیشی و تحول در این میدان شاهد شتاب ظرفیت‌های داخلی در عرصه‌های بین‌المللی باشیم.
در فصل ششم از این طرح آمده:
«هرگونه اقدام به تولید، تکثیر، توزیع، فروش و انتشار یا در دسترس قرار دادن غیرمجاز هر نوع نرم‌افزار یا ابزار رایانه‌ای الکترونیکی (نظیر وی‌پی‌ان و فیلترشکن) که امکان دسترسی به خدمات غیرمجاز مسدودشده را به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم فراهم کند ممنوع بوده و مجازات مرتکب آن حبس و جزای نقدی درجه شش خواهد بود.»
این ماده نیز برای «استفاده» از وی‌پی‌ان و فیلترشکن حکمی نداده و مسائل دیگری از آن را طرح کرده که سابقا بین حقوق‌دانان اختلافی بود که مثلا تولید و فروش آیا در قانون ممنوع شده یا خیر؟ دیگر این صراحت ماجرا را تمام می‌کند ولی تجربه ثابت کرده برای کاربران تفاوت زیادی نخواهد کرد.
باید دانست مدیریت فضای مجازی خارج از منطقِ این فضا، کارآمدی لازم را نخواهد داشت، باید درک کرد زیست کنونی جامعه با تغییراتی بنیادین روبرو شده و تعابیر جدیدی از حوزه‌های گوناگون سبک زندگی و توسعه‌ی فرهنگی را ساخته و نیکوست مراجع تقنینی به این نکته توجه کنند که اگر مسیر امتحان پس داده سابق را تکرار نمایند، عایدی برای ملت به ارمغان نخواهند آورد و باز مشکل همان و مسأله همان و وضعیت نیز همان…
سلام این بهتر می باشد،ما اول راهیم ،نباید هدف نیمه کاره بماند